از سر حیال 5

باران دزد ِ قدم هایت بود

حالا هر وقت باران می بارد

تمام شهر بوی قدم هایت را می گیرد

و این یعنی : تو می آیی آن هم زیر باران

از سرخیال 4

وقتی که نباشی این دانه های برف است

که قهوه ام را شیرین و سرد می کند !

هر چند هیچ چیز حضورت را پر نخواهد کرد

و هیچ وقت جایت را نخواهند گرفت

ازسرخیال 3

گرمای دستانت یخ وجودم را

آب می کرد هر وقت که می گفتی

دستانم همیشه باشند مال تو

از سرخیال 2

دل نگرانی های دنیا مرا بس است

تو دیگر از من دل نبر که نگرانی هایم

صد چندان می شود .