این روز ها

این روز ها دو دلی داره من رو از پا در میاره !!

تبریک های همیشگی

همیشه یاد گرفتیم یا شایدم بهمون یاد دادن .

اوّل هر سال ِ بهاری و اوّل هر سال ِ پاییزی را که هرکدامشان مصادف شده است با

یک فریضه ای بزرگ در کشور مان اوّلی مصادف با بهار طبیعت و دومی مصادف با بهار علم

به هر طریق و شیوه ای به هم نوع هانمون تبریک بگیم و این وسط مسطا یادی از این ماه

هایی که بس غریب افتادند در تقویم دلمان ، را یاد نکنیم .

اوّل آذر ماهتون مبارک .

گاهی دلم برای خودم تنگ میشود .

.

.

.

.

این نکته های سیاه همه اش نشانه ای دل تنگیست . نشان از نبودن تو و شاید نبودن ِ خودم

در میان انبوه سیلی از مردم که هر روز توی‌ روز مرگی هایشون در حال ِ شنا کردن و دست ِ و

پا زدن گاهی برای نجات خود و گاهی هم برای نجات ِ دو و اطرافیانشان البته اگر آن ها را هم در

حوض ِ این روز مرگی‌هایشان غرق و گرفتار نکنند .

گاهی وقت ها بدجور دلم برای خودم می گیرد و تنگ می شود .

گاهی وقت ها و قتی با خدا حرف می زنم ازش گله می کنم و بهش میگم ای خدای خوبم کاش

اون دو بال ِ پرواز رو از بندهات دریغ نمی کردی تا زمانی که هر وقت دلشان تنگ می شود و می

گرفت بدون هیچ معطلی سرشان را رو به آسمانت بلند می کردنند و با یک اشاره رو به سوی‌ تو

بال می گشودنند .

خدا جونم این روز ها عجب دلم هوای پرواز می کند .گاهی احساس می‌کنم این زمین گنجایش

این قلب ِ خسته ی مرا ندارد و دلش فقط پرواز می خواهد .

و پروازی که انتهایش رسیدن به تو باشد بس شیرین خواهد .

نداشتن ِ تو سخت است

سخت بود جدای از تو سخت هم چون بریدن از خود

حتی فکر کردن به این موضوع برای من پر از عذاب بود امّا باید قبول و باور می کردم که من

و تو هیچ وقت مال و قسمت ِ هم نبودیم .

پذیرش این موضوع برای روز های اول خیلی سخت بود .

به تمام روحم احساس درد عجیبی دست داده بود احساسی عجیب که منشاء تمام آنها

یک چیز بود و آن یک چیز فقط جدایی از تو بود .